Nog meer grotten

Vanmorgen ben ik met de taxi naar de Western Thousand Buddha Caves geweest, op ongeveer 35 km van Dunhuang. In tegenstelling tot de Mogao Caves, waar ik gisteren was, zijn deze grotten helemaal niet toeristisch. Toen ik om half tien aankwam, was het toegangshek wel open, maar de kassa en de ingang naar de grotten nog niet. En er was ook helemaal niemand te bekennen. Vlak achter mij kwam een groep Japanse toeristen, en de gids ging op zoek naar degene die erbij hoorde. Blijkbaar was hij succesvol geweest in zijn zoektocht, want hij kwam terug met de mededeling dat ze aan het ontbijt zaten en over een kwartier zouden komen. En inderdaad, na een Chinees kwartiertje (lijkt meer op een klein half uur) kwam er een meneer opdagen die de kassa opendeed. Ook begeleidde hij ons van de ene naar de andere grot. De grotten zitten allemaal op slot en er werden er vijf om de beurt voor ons open gedaan. De Japanners kregen van hun gids een rondleiding. Ik heb vastgesteld dat mijn Chinees stukken beter is dan mijn Japans;-). Gelukkig weet ik zelf een en ander van Boeddhistische kunst. En spraken de grotten voor zich. Net zoals de Mogoa Caves zijn deze grotten schitterend. De muren en plafonds zijn compleet beschilderd: met Boeddhistische taferelen (past, present en future Buddha), de zogenaamde ' thousand Buddhas' (zijn er in elk geval ontelbaar veel) in de meest prachtige kleuren. Om helemaal alleen in zo'n grot te staan en de tijd te hebben het allemaal in me op te nemen, vond ik een fantastische belevenis. Zeker in een land waar nergens, behalve op de wc in je hotelkamer, alleen kunt zijn.

Verder was ik zelf voor de zoveelste keer deze reis niet alleen een bezienswaardigheid (ben ik de hele dag), maar ook fotomodel. In Jiayuguan wilde een moslim-meisje hand in hand met mij op de foto met op de achtergrond de Muur. Bij de Zingende Zandduinen hier in Dunhuang ben ik staand op een duin door meerdere mannen (met professionele foto-apparatuur o.a. een Hasselblad) gefotografeerd en vandaag ben ik door en met een Japanse toeriste vereeuwigd bij de Western Thoudand Buddha Caves. Ook wel weer apart. Gelukkig hoefde ik er geen 'minderheden'-dansje bij te doen;-). Ik hou mezelf maar voor dat mijn mooie blauwe ogen in combinatie met mijn blanke huidje het 'm doen (bedankt pa en ma!).

Vanavond ga ik met de nachttrein naar Turpan (Tulufan). Zowel het bus- als treinkaartje heb ik al, dus dat is een geruststelling.