Kortvasan

Vandaag was de dag van de Kortvasan. Met twee auto's gingen we naar Mora en vandaar verder met een auto. Die auto is weer teruggebracht naar Tällberg door een vriend en dorpsgenoot van mijn broertje, zodat wij met de auto die in Mora was gebleven na onze tocht weer naar huis konden.

Even wat statistieken om het geheel wat 'aan te kleden'. Er deden 7148 mensen mee, verdeeld in startgroepen van elk 1000 mensen. In totaal zouden er 14 nationaliteiten moeten hebben meegedaan, maar ik heb onderweg alleen mensen uit Ysland gezien. Als niet-Zweed krijg je op je hesje met je startnummer een vlaggetje van je eigen land, dus je kunt het zien als er niet-Zweden langskomen of als je ze zelf inhaalt. Voor 54,5% van de deelnemers was het de eerste keer. De gemiddelde leeftijd is 41,9 jaar.

Wij hadden startnummers 3349 (papa), 3555 (Björn) en 3348 (ikzelf), dus we startten in startgroep 4 (nummers 3000-3999) om 10.45 uur. Het was niet heel koud met min 9 graden, maar het sneeuwde wel bijna de hele weg en het waaide ook wel, natuurlijk grotendeels tegenwind. Met de sneeuw recht van voren was vooral het eerste stuk koud aan mijn handen, waardoor ik een flink aantal kilometers dooie vingers had. En het eerste stuk is met 1000 lopers ook erg druk. De eerste twee kilometer heb ik gemiddeld maar 5,7 km/h gehaald. Tot negen kilometer voor de finish heb ik met mijn vader meegeskied. Toen was bij hem volgens eigen zeggen ' het beste er wel af'. Vanaf vijf kilometer voor de finish heb ik nog even al mijn energie en kracht erin geramd om toch een zo goed mogelijke tijd te halen. De gedroomde 10 km/h heb ik niet gehaald. Tussen de resp. controleposten heb ik 8,9, 9 en 9,2 km/h gehaald. Dat is ongeveer hetzelfde als vorig jaar tijdens mijn Halvvasan, alleen is dat 45 km. En nu was ik nog gehandicapt.
Het was onderweg wel gezellig met op twee plaatsen een bandje die speelde en ongeveer om de vijf kilometer een post met drinken. Er was keuze uit sportdrank, warm water en blåbärsoppa (mierzoet, warm zwarte-bessensap). Voor mijn vader is het blåbärsoppa de enige reden om mee te doen....zegt 'ie zelf. Ik vind het heel erg vies, dus ik hou het bij het warme water.
De aankomst in de dorpsstraat in Mora is echt een feest. De dorpsstraat is afgezet en op een dikke laag sneeuw zijn vier sporen getrokken. Achter de hekken stond het vol met mensen die aanmoedigden. De finish is onder een groot bord met het motto van de Vasalopp: I fäders spår för framtids segrar (In het spoor van de voorouders voor toekomstige winnaars). En de speakers bij de finish deden echt hun best om zoveel mogelijk mensen om te roepen. Ook ik werd al omroepend binnen gehaald. Echt leuk om zo te finishen.
Mijn eindtijd was uiteindelijk 3.26,42. Dus een klein halfuurtje langer dan gehoopt (voordat ik problemen kreeg met mijn SI-gewricht).

Eenmaal thuis lekker in de sauna geweest en daarna lekker gegeten. Maar eens zien hoe het lichaam morgen voelt.... Morgen staat even geen langlauf op het programma. We gaan wat boodschappen doen en andere huishoudelijke klusjes.